PRIVACY?!
Als ik aan mensen vertel dat ik mediteer, kijken ze me vaak vreemd aan. Veel mensen weten namelijk niet wat meditatie is en zien het als iets zweverigs, iets voor hippies en ze vragen me nog net niet; "Waar is je oranje monniken-outfit, je wierook en je spijkerbed?"
Zelf had ik een dergelijk idee bij Yoga, waarbij ik moest denken aan Dhalsim, een vechter uit de klassieke game Streetfighter. Dhalsim was een magische Indiër, die o.a. met zijn benen in kleermakerszit kon zweven en teleporteren. Nu ik me hem weer voor de geest haal, zou het stereotype ook goed aansluiten bij ideeën over meditatie.
Al met al zie ik mijzelf als een redelijk geaard mens, dat wil zeggen het tegenovergestelde van zweverig. Persoonlijk ben ik anti-religie of pro- zelfnadenken en onderzoeken. Ik geloof niet snel dingen die niet goed onderbouwd of te bewijzen zijn. Daarnaast moet ik eerlijk bekennen wel een groot fantasy en science fiction (~creativiteits) liefhebber te zijn, maar weet die werelden gelukkig goed te scheiden. Ik sta daarom ook open voor interessante ideeën en gedachten.
Omdat ik mezelf als niet sociaal handig beschouwde, ben ik me gaan verdiepen in psychologie. Om zo meer inzicht te krijgen hoe mensen werken en waarom ze dingen doen zoals zij dingen doen. Daarbij kwam ik al snel tot de conclusie dat ik beter eerst mezelf kan ontrafelen en inzichtbaar maken. Zodra je namelijk jezelf beter begrijpt zal je ook meer inzicht krijgen in anderen en vergeeflijker worden naar anderen toe en meer begrip hebben voor anderen.
Na een introductie in de psychologie ben ik doorgegaan in de filosofie, waarbij Nietzsche mij erg aansprak. Dynamiet, zoals hij zichzelf noemt, korte krachtige explosies van wijsheid en inzicht en daar boeken vol van! Via de boeken van Nietzsche kwam ik langzaam maar zeker achter het feit dat ik niet mijn gedachten ben. Ik zat veel in mijn hoofd, denkend over hoe ik de wereld beter zou kunnen begrijpen. In mijn jeugd had ik emotie en gevoel al afgeschreven, mede doordat dit door de maatschappij als zwak wordt gezien, zeker voor een jongen. Maar er bleek nog een speler in het spel te zijn, bewustzijn, maar ook bewustzijn is een vaag woord dat veel verwarring oproept of "ik weet al precies wat het is, ik leer liever wat nieuws".
Elke uitbreiding van kennis berust op het bewust maken van het onbewuste.Friedrich Nietzsche
Bewustzijn is lastig. We denken allemaal grotendeels bewust te zijn, met onze eigen meningen, onze acties uit vrije wil, we denken heel bewust te weten waar we mee bezig zijn. Maar wie dat bij zichzelf gaat onderzoeken, komt erachter dat een zeer groot deel daarvan illusie is. Echt bewustzijn is absolute rust, je volledig in het moment bevinden, vrij van gedachten, vrij voelen, zien en horen, zonder de filter van je gedachten. Je gedachten zijn tenslotte een bouwdoos met stereotypen en vereenvoudigingen van de werkelijkheid, aan elkaar gelijmd met overtuigingen en geloof. Een zeer handige filter, maar die maar al te gemakkelijk de controle overneemt van je. Probeer het zelf maar eens, probeer 1 minuut niet te denken en je zult er snel achter komen hoe snel je gedachten afdwalen. En dat was het moment dat ik ben gaan mediteren, om dat moment van zijn zonder denken, te kunnen verlengen en controle terug te winnen van mijn (grotendeels geautomatiseerde) gedachten.
Tijdens meditatie creeer je omstandigheden waarin je makkelijker bewust kunt zijn, naarmate je daar beter in wordt, kun je ook leren bewust te zijn tijdens je dagelijkse activiteiten.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).