PRIVACY?!
Je houdt het vast, je omarmt het en je geeft het onvoorwaardelijke ouderlijke liefde. Je beschermt het, vertrouwt het volledig en kiest altijd de kant van je kind, soms verhult in een sociaal jasje naar de buitenwereld toe. Het geeft je een doel, het geeft je richting het is de centrale pilaar in je leven geworden. Maar als het ouder wordt, moet je het langzaam loslaten. Hoe mooi je kind ook is en hoeveel je er ook van houdt, het gaat zijn/haar eigen leven leiden met andere ideeën, andere opvattingen, andere doelstellingen. Religie is als je kind.
Beschermen, koesteren, soms iets te intensief door de angst voor verlies. Stel je voor dat een streng gelovige (in welke religie dan ook), zijn geloof los zou laten, wat dat betekend. Dat betekent een sprong in een diepe enge wereld. Een wereld die door mensen niet te begrijpen of te bevatten is, in elke richting die je zoekt ontstaat een oneindige weg zonder duidelijke eindbestemming. Een wereld vol onzekerheid, onduidelijkheid en volledig open voor eigen interpretatie.
De multiculturele samenleving is niet altijd even makkelijk en dat hoeft ook niet. Het enige wat je nodig hebt is een open geest, die niet veroordeelt, maar luistert. Die leert en het geleerde integreert in zijn eigen leven. Nederlanders eten niet alleen aardappelen, chinezen leven niet alleen op rijst en turken hebben een gevarieerder dieet dan alleen maar broodjes shoarma. Vasthouden aan dat wat je al kent is stilstand, eet wat nieuws en je leert er van genieten. Soms niet wat je verwacht, soms te vreemd en soms zo lekker dat het in je top tien van gerechten terecht komt. Waarom zou je niet genieten van alles om je heen?
Dat lijkt lastiger met religie, maar waarom vasthouden aan een religie, waarom niet eens proeven aan andere geloven. In allen zitten wijze lessen verweven. Een verzameling van ervaringen, idealen en perspectieven vanuit verschillend bewandelde paden. Zelf ben ik helemaal niet religieus, nooit geweest, maar via filosofie kom ik in aanraking met grote filosofen vanuit elke achtergrond. Het Christendom, de Islam, de Joodse Kabbala, en het Boeddhisme. Niet of, maar EN! Ze zoeken allemaal hetzelfde en alleen door het bundelen van perspectieven komen we dichterbij. Van multicultureel naar multireligieus.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).