Om erachter te komen wat iets precies is, kun je ook beginnen met het uitsluiten wat iets niet is.
Door inzicht en observatie met wat afstand, kun je bepaalde gedachten of geschiedenis ontstijgen of ontgroeien. Door iets uit te zoomen, kun je inzien dat bijv. je gedachten, je geschiedenis, je emotie, je lichaam en je identiteit je sterk kunnen vormen, maar dat je er elk moment afstand van kan nemen. Soms met vallen en opstaan, maar het kan!
Via ons brein zien we onze wereld/realiteit in een dualistische manier. We denken in vergelijkingen: Is het dit? Of is het dat? Het kan ook een beetje van "alles" zijn, maar dat laat zich niet zo makkelijk vangen in een hokje.
Natuurlijk ben jij je lichaam! Maar je bent niet slechts je lichaam. De waarheid is oneindig veel complexer. Je zou ook kunnen zeggen dat jouw lichaam is gegroeit uit de aarde (via je moeder én je vader). Je bent namelijk volledig opgebouwd uit grondstoffen van de aarde (groente, fruit, water, chips, vlees of wat je ook eet).
Vroeger werd ons hart als belangrijkste onderdeel gezien, de moter, de levenspomp. Tegenwoordig krijgt ons brein veelal die eer. Onze centrale processing unit (CPU) in computerterminologie. Maar wat voor een computer geldt, geldt ook voor jou brein. Wat is een computer/brein zonder input? Wat is jouw brein zonder geheugen? Wat is het zonder het opvangen van lichtreflecties via de ogen en het voelen van een muur als we er tegenaanlopen? Wat is het brein zonder de van baby af aan opgebouwde database van ervaringen?
Je kunt het brein (eigenlijk) niet loszien van de rest. Het is net als jezelf voorstellen zonder aarde... zwevend in de ruimte kunt je niet bestaan. Het kan alleen door (op aarde) te groeien en uiteindelijk een ruimtepak te ontwerpen, testen en gebruiken. De beste les van evolutie, is te beseffen dat wij een resultaat zijn van "de natuur". Vanuit dat idee, kun je ook beredeneren dan alles wat de mens doet, simpelweg natuur is. Oftewel Nature Runs Wild.
Uit ervaring lijk ik, als ik naar mijzelf kijk, een continu geheel. Als een soort observeerder ben ik aanwezig in mijn lichaam, soms/regelmatig verlies ik me in het moment en draai ik op de automatische piloot. Ik probeer echter mezelf te beheersen, aanwezig te zijn. Een simpel voorbeeld is je ademhaling, die draait meestal volledig automatisch (gelukkig maar!). Je kunt echter ook bewust ademen (actief forceren, of alert observeren). Datgene dat "observeert" zullen sommigen misschien benoemen als je "geest", je "ziel" of wie je werkelijk bent. Hoe dat precies zit, weet ik zelf ook niet. Het zou best kunnen zijn dat we nog een ingredient missen (als een soort onzichtbare Wi-Fi verbinding met het universum). Het zou ook gewoon een zichzelf ontstijgend fenomeen kunnen zijn. Netzoals geluid kan veranderen in muziek, door een ritmische organisatie wordt chaos (geluid) tot orde (muziek) gemaakt.
Of... er is nog een gulden middenweg, dat wij mensen ons nog verder doorontwikkelen, van (onbewust) dier tot (bewuste) spirituele wezens. Dat zou de sterke meninsverschillen kunnen verklaren, waarom sommige mensen bijzondere ervaringen hebben, en anderen niet. Maar wees vooral zelf onderzoekend en herinner jezelf regelmatig aan onze menselijke onwetendheid.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).