Vrijheid is een luxe product

Vreselijk, de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo in Parijs. Het geweld komt dichtbij, mensen zoals jij en ik worden in een voorstelbare omgeving, een kantoor, zomaar neergeschoten. Dit omdat ze een mening hebben, omdat ze iets aan de kaak willen stellen, ideeën willen delen of iets willen relativeren met een cartoon.

Protest voor het vrije woord

Daarna zag ik de protesten op tv, hoe mensen zowel in Parijs als in Nederland de straat op gingen om medeleven te betuigen en er te staan voor ons vrije woord. Want mensen in ontwikkelde landen, vechten niet fysiek, maar met woorden en cartoons. De evolutie van de mens heeft ons langzaam iets intelligenter gemaakt, waardoor we vaker zaken kunnen oplossen zonder geweld. Liever geen oorlog, maar politiek. Geen vechtpartij, maar een discussie.

Onze belangen eerst!

Toch krijg ik ook een raar gevoel bij het zien van al die mensen die de straat op gaan voor ons luxe product, het vrije woord. Luxe product? Je bedoelt onze recht op vrij spreken? Ja, dat bedoel ik en dat recht is een luxe product. Een luxe product dat we direct willen beschermen, logisch, want het is belangrijk voor ons. Maar ligt daar niet een beetje het probleem? Het is belangrijk voor ons, ontwikkelde westerlingen. Wij zijn zo ontwikkelt, maar we komen alleen in actie als het ons zelf raakt... Waar wij ons druk maken over onze vrijheid van meningsuiting, zitten vele andere landen nog op een veel primitiever niveau. Wij gaan niet de straat op, om alle kinderen op Aarde het recht te geven op basiseducatie, of zelfs een niveau lager, het recht op voedsel, opdat zij niet verhongeren. Wij vechten voor vrijheid van meningsuiting, maar als er ergens een haat-Imam onzin uitkraamt, dan sluiten we hem op. Deze manier van handelen is (los van goed of slecht), simpelweg scheef en onduidelijk. Iets onduidelijks is geen ideaal. Ik kies liever voor vrede i.p.v. vrijheid.

De bron van extremisme

Ik denk dat het extreme verschil in welvaart en ontwikkeling tussen mensen in verschillende landen zorgt voor enorme frustratie en een gevoel van onmacht, wat leidt tot een broedplaats van "terroristen". Want wat zou jij doen als je kinderen geen eten, educatie of toekomst hebben? Wat zou jij doen als je land in oorlog is en niemand komt helpen? Zou je niet woest worden? Zou je niet verbitterd worden? Zoals ik eerder schreef, knuppelt niemand graag zeehondjes dood. Zelf denk ik dat mensen ook liever geen mensen doden, behalve als ze geen andere optie zien. Dat ligt deels aan hun beperkte denken, maar ook aan de beperkte mogelijkheden die wij als mensheid elkaar bieden.

Vaarwel Vrijheid! 20-03-2013

Vrijheid, jij denkt.
Vrijheid, de barman schenkt.

Vrijheid, de docent deelt.
Vrijheid, de verslaafde steelt.

Vrijheid, de politicus verleidt.
Vrijheid, de adverteerder misleidt.

Vrijheid, de psychopaat verstoort.
Vrijheid, de moordenaar vermoordt.

Vrijheid is soms een extremist.
Vrijheid wordt vaak met Vrede vergist.

Vaarwel Vrijheid!
Welkom Vrede!

Reageren?

Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).