Zeg nu zelf, wat is er toffer dan een thee-meester? De heersende superhero-epidemie in filmland kan wel wat originaliteit gebruiken! Bij mij ontstaat er bij het woord "Teamaster" een beeld van een legendarische vechtkunst-meester versmolten met de betekenisloosheid van thee drinken. Als de hoofdrolspeler van een actiefilm zie ik een oude wijze man, uiteraard met lange grijze baard en wandelstok, die vloeiend rondrent en springt om de minderbedeelden onder ons te helpen... aan thee. Maar ook de hebberige bad-guy en de mooie dame van de filmposter helpt hij... aan thee. Zo rollen thee-meesters in Hollywood blockbusters nu eenmaal.
De thee-meester, een oude wijze man, uiteraard met lange grijze baard en wandelstok, die vloeiend rondrent en springt om de minderbedeelden onder ons te helpen... aan thee.
Ik vermoed dat veel mensen een thee-meester in eerste instantie zien als iets geks, of zelfs onzinnigs. Thee schenken en drinken kan toch iedereen? Juist deze vreemdheid spreekt mij wel aan in Zen, waar ik in aanraking kwam met dit woord. Het helpt ons misschien buiten onze verwachtingen en aannames te kijken. De betekenis die ik uit het idee van een thee-meester haal, is dat je overal "meester" in kan worden. Het enige dat je nodig hebt is tijd en vooral je eigen aandacht, waarna je simpelweg datgene doet waar je meester in wilt worden.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).