PRIVACY?!
"Soms zegt men: 'Hans is te hard, te direct' Hoe zat dat toch ook weer met 'zachte heelmeesters'?" En daarmee wordt direct de toon van dit boekje gezet. Het gaat niet over schattige zweverige kerstboomverlichting, maar probeert duidelijk de kern van spiritualiteit te beschrijven. Mij spreekt dat enorm aan, get to the point! (haast, haast ;)) Ook al is de waarheid niet altijd even fraai, zoals Hans zelf beschrijft bevat de weg naar verlichting meer prikkeldraad dan rozengeur.
Je kijkt om je heen en ziet wandelende producten van onderdrukte wanhopigheid, vastklampend aan geloofssystemen die nooit echt zijn onderzocht.Hans Laurentius
Vanuit deze toon is het boekje in aanvang wat zwaarmoedig, maar dat is iets waar ik me ook in herken. Hoe dieper je graaft, des te meer stort de boel in elkaar en blijkt onze maatschappij een soort van gekkenhuis vol beschadigde mensen, wat de "norm" is en door velen dus als normaal gezien wordt. Op eenzelfde manier beschreef Eckhart Tolle de verheerlijking van geweld (in entertainment) binnen onze maatschappij, zo normaal en aanwezig, dat iedereen het accepteert als "normaal".
Als je naar de dokter gaat besef je dan dat ook deze gewoon een gek is, die net zo diep besmet is met de massapsychose waar idereen aan lijdt? Of de automonteur, de schooljuf, de advocaat?Hans Laurentius
Je wilt status, aanzien, macht, maar over wat? Je hebt geen macht over jezelf, bent feitelijk slaaf van angsten, verlangens en aangeleerde schapen-normen.Hans Laurentius
Volgens Hans hoef je geen leraren te volgen, oefeningen te doen, verlichting komt vanzelf (de non-dualistische insteek). Hij geeft duidelijke voorbeelden van hoe we onszelf vooral tegenhouden op de weg naar verlichting. En is dat werkelijk wat we willen?
Het ego snijdt ons los van het geheel en dat zorgt voor lijden. Voor iemand die al wat meer gelezen of geluisterd niet echt iets nieuws. Het lastige is echter om het daadwerkelijk zo te ervaren, voor je het weet ben je weer afgeleid. Kijk daar, dat is mooi!
Verlichting is het doorzien van de illusie van het afgescheiden zelf.Hans Laurentius
De theorie is eenvoudig, laat je ego los, of zijn gang gaan, waarbij je met wat tussenruimte jezelf observeert. Zelf zie ik het vooral als het loslaten van mijn identiteit, denken te weten wie ik ben, werkt als een gevangenis. Lopen, fietsen en autorijden was ooit ook moeilijk, vooral het begin!
Hans beschrijft zichzelf als ontwaakt en niet verlicht en adviseert mensen die onderweg zijn, niet met goedbedoelde adviezen te komen, dat was voor mij even een (!) moment. Wanneer is iemand ontwaakt en wanneer verlicht? Het blijven lastige termen. Mijn doel is niet zo zeer verlichting te bereiken, maar meer om inzicht in mijzelf te krijgen (en daardoor ook in anderen). Juist de route daar naar toe kan interessante inzichten opleveren, zolang je maar eerlijk beschrijft vanuit de positie waarin je je bevindt.
Want dat is wat spirituele mensen doen: hun gevangenis opleuken, het goed willen hebben met de rest van de inmates, de cipiers tevreden stellen en hun kinderen leren ook goede gevangenen te zijn.Hans Laurentius
Al met al een duidelijk en kort boekje, als een soort nuttige samenvatting, of goede inleiding in een compleet beeld, die het waard is om meerdere keren door te lezen, of af en toe even terug te pakken als herinnering. Maar pas op, ook lezen en (denken te) leren kan een afleiding zijn van het daadwerklijk in praktijk brengen en ervaren van je eigen situatie. Stop met zoeken, begin, nu.
De oceaan oceaant, wat er met de individuele golven gebeurt is van geen enkel belang, ze zijn niet individueel, bestaan niet op zichzelf.Hans Laurentius
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).