Politieke gladiatoren

"Laat het gevecht beginnen!" roept de presentator. Aan de zijlijn toont Rutte zijn 'special move'; de overdreven harde nep lach en zwaait met een briefje van duizend euro naar het publiek. Ondertussen schreeuwt Emile Roemer; "Protest!", en gooit af en toe een tomaat richting het hongerige publiek. Samsom is de grote afwezige, hij moest tennissen met de Libelle. Je moet jezelf als politiek gladiator natuurlijk wel presenteren als authentiek mens.

Het publiek maakt hun potentiële energie oorverdovend hoorbaar als hun helden het podium opkomen en zij glorieus worden voorgesteld. In de linker hoek staat daar Sylvana Simons, voorvechter van de discriminatie- politie. Haar haat naar aapjes zit diep en ze wil absoluut niets weten van de evolutionaire verbinding tussen mens en dier. Haar aartsrivaal weet dat, hij heeft er geen probleem mee zichzelf te vergelijken met een brute gorilla!

Provocerend komt hij aan de rechterkant van het podium op. Het is Geert Wilders, de man van de ongenuanceerde taal, of is het juist heel tactisch genuanceerd? Niemand weet het en niemand interesseert het, want het is tijd voor een flitsend spektakel!

Wat de kandidaten en het publiek niet willen inzien, is hoeveel deze 'tegenpolen' op elkaar lijken. "My way or the Highway" roepen ze dan per ongeluk tegelijkertijd. Ze kijken elkaar verbaasd aan; "Lijken wij op elkaar?". Na een halve seconde reflecteren overwint de woede. "We zijn hier niet om sociaal te doen, contact te maken, of een ander perspectief te overwegen. Wij zullen winnen, tegen elke prijs, wij moeten winnen, zodat de ander niet wint!"

En zo vochten zij beide heel hard, heel lang, heel gemeen en leefden hopelijk beide nog lang en gelukkig.

Reageren?

Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).