PRIVACY?!
Ik heb lang gedacht dat optimisten zichzelf voor de gek hielden, net zoals pessimisten dat doen. "Oh, wat is het leven zwaar" of "Oh wat is het leven toch mooi". Mensen uiten zich graag in extremen (blijdschap of drama), maar de waarheid ligt er meestal ergens tussen in. Lange tijd heb ik mijzelf daarom in het hokje van realist gestopt.
Een optimist kan wel roepen en denken dat hij iets heel goed kan, maar wat is goed en wat is goed genoeg. En waarom zou je jezelf voor de gek houden, illusies creëren? Als kritisch mens hield ik niet zo van geloven. Als je roept dat je geweldig bent en het enigzins geloofwaardig brengt, dan gaan andere mensen het geloven, ze nemen het aan als waarheid (verificatie kost te veel tijd). En als anderen weer geloven dat je geweldig bent, dan ondersteund dat jouw eigen geloof daarin en motiveert het tevens om datgene ook waar te maken. Het is vaak makkelijker om anderen te geloven, dan om in jezelf te geloven. Een waterdicht systeem, maar het lijkt verdacht veel op een vorm van jezelf voorliegen. Of is het creatie?
Een realist is een gecamoufleerde pessimist.Sietse Visser
Een dergelijk voorbeeld kun je zien als een vorm van zelfbedrog, je speelt een rol waarin je "gelooft". Iets waar een realist niets van moet hebben.
Voor ons mensen bestaat het leven grotendeels uit illusies waarin we zijn gaan geloven. De wereld om ons heen is niet wat we denken dat het is, het is niet te begrijpen. "Ons leven" serieus nemen is één van de grootste illusies die we in ons denken zelf creëren, of overnemen van mensen om ons heen. Het leven is creëren, en creatie begint bij iets dat er nog niet is.
Ondertussen geloof ik (door ervaring) in het placebo effect en/of het beïnvloeden van de "realiteit" met je gedachten en gevoelens. Je krijgt wat je geeft, soms in indirecte vorm. Glimlach naar iemand en de kans vergroot dat ze teruglachen. Help iemand en op een later moment zal iemand je terug helpen. En wat je zichtbaar uit, is grotendeels afkomstig van je innerlijk, van je gedachten en je gevoelens. Misschien klinkt het wat zweverig, maar ondertussen ook heel logisch. Het begint bij jezelf en bij niemand anders, dus maak je keuze!
We gaan ervoor! In voor- en tegenspoed.
Wanneer je positief denkt en voelt, komt de energie die je nodig hebt en de wil tot actie vanzelf daaruit voort. Kies voor wat je wilt en help jezelf die keuze te herinneren.
Het glas is altijd vol, maar waarmee? Dat beïnvloed je zelf.Sietse Visser
Waarom het werkt, dat is niet helemaal duidelijk, maar dat het werkt is zeker. Overtuigd de dokter je dat je een echt medicijn krijgt, dan heeft het placebo medicijn daadwerkelijk een effect.
Iedereen heeft wel eens zo'n dag. Een dag dat alles misgaat, van het ene probleem naar de andere ellende. Heb je er ooit weleens bij stil gestaan dat je dat op jezelf afroept? Als ik jou vriendelijk verzoek om een glaasje water... Of ik roep, hey jij daar, stop direct met wat je aan het doen bent en geef mij snel een glas water, ik heb dorst. De toon en het woordgebruik beïnvloeden hoe anderen zullen reageren. Als je aan het klagen of aan het schelden bent dat het allemaal niet meezit, is de kan kleiner dat iemand je gaat helpen, dan wanneer je vrolijk bent of een grapje van je "misser" maakt.
Net zoals je gedachten invloed hebben op je realiteit, zo hebben ze ook invloed op je onbewuste zelf. De meeste mensen zijn zich niet continue bewust van hun eigen gedachten, gevoelens en stemmingen waarin zij verkeren. Dit kan bijv. veroorzaken dat je plotseling heel boos bent. Een kleine vonk steekt een interne explosie aan. Blijkbaar was er al iets aan het broeien, waar je je niet van bewust was.
We zijn zo gewent om de wereld om ons heen te zien, dat we overtuigd zijn van de echtheid ervan. Tegelijkertijd weet iedereen dat de realiteit niet is wat het lijkt, het is niet eens zeker dat er een absolute realiteit is. De realiteit zoals de wetenschap hem nu begrijpt bestaat vooral uit veel "niets" gevuld met energievelden. We zien kleuren, maar kleuren zijn slecht licht frequenties. Die mooie rode jas is niet rood, maar absorbeert en reflecteert het licht in een bepaalde mate die wij benoemen als "rood". Je twee ogen tonen een beeld vanuit twee verschillende hoeken, die samen worden gevoegd tot een beeld met diepte. Eigenlijk zie je alles op z'n kop, maar je hersenen corrigeren dat. Je ogen registreren beelden met enige regelmaat, waarna de tussenliggende beeldjes worden ingevuld zodat er beweging zichtbaar is. Dit alles bij elkaar maakt het dat je absoluut niet ziet wat er is, maar ziet wat je denkt te zien. Denk positief en je wereld wordt gegarandeerd ook mooier!
Als je zou mogen kiezen, kies je dan voor een vrolijk gelukkig leven waarin je je goed voelt, of kies je voor een triest dramatisch leven waarin je je continu ongelukkig voelt? Misschien zie je momenteel niet de mogelijkheid en lijkt de eerste optie een onmogelijke optie, maar als je zou kunnen kiezen of een wens mocht doen, welke van de twee zou je dan kiezen of wensen? Hoe slecht de wereld soms lijkt, hoe vreselijk de dingen zijn die mensen elkaar aan doen en hoe onmachtig we ons soms ook voelen, uiteindelijk willen we allemaal gelukkig en in vrede leven. Fysiek en mentaal, dus als optimist.
Als je een nieuwe beste vriend of vriendin zou mogen kiezen, of samen mocht stellen, zou je dan kiezen voor een optimist of een pessimist?
Alhoewel ik zelf lange tijd (naar eigen inzien) een pessimist ben geweest, vond ik het later beter om een realist te zijn. Negatieve aspecten moet je namelijk ook erkennen, zodat je ze kunt accepteren of kunt verbeteren.
Ik heb mezelf lange tijd gezien als realist. De realist lijkt in balans, maar is eigenlijk een vermomde pessimist, die dat niet wil toegeven. Wie inziet dat de realiteit sterk beïnvloed wordt soort onze stemming en gedachten zal inzien dat een realist de mogelijke potentie tot positiviteit beperkt.
De realist denkt te kunnen oordelen en goede en slechte punten tegenelkaar op wegen. Je kunt pas een oordeel vellen als je begrijpt hoe de wereld en de realiteit echt in elkaar steekt, en dat weet niemand. Zo kan een ziekte een toevallige ongelukkigheid zijn, of het kan een signaal zijn dat je probeert iets te leren. Het is zeer afhankelijk van je huidige wereldbeeld. En alhoewel je volledig overtuigd kan zijn dat jouw wereldbeeld volledig klopt durf ik je te garanderen dat dat niet zo is. Maar dat hoeft ook niet, wij kunnen denken in onze huidige tijdsgeest aan kan.
De wereld is als een spiegel; lach erin en zij lacht terug. Stop er iets positiefs in en je krijgt (inderect) iets positiefs terug. Wanneer je veel negatieve ervaringen mee maakt, probeer dan eens eqen andere insteek. Het kan zo maar zijn dat je onbewust iets doet waar mensen negatief op reageren.
Elk voordeel heeft z'n nadeel, het is een kwestie van perspectief. Een optimist is proactief. Stel je loopt van punt a naar punt b. Onderweg ligt er een boom op je pad, dat heb jij weer. Denk je even snel van punt a naar punt b te lopen, gebeurd je dit. Nu kom je vast te laat op je afspraak, wat zullen ze wel niet van je denken? Ondertussen is de optimist gefascineerd door de kracht van de natuur die de boom heeft doen omwaaien en zoekt een weg er omheen, of maakt de weg vrij zodat anderen gewoon verder kunnen. Je gedachten kunnen mooi zijn, maar zijn vaak ook een afleiding. Een afleiding die je stoppen om over te gaan tot actie. De meeste hindernissen in het dagelijkse leven zijn snel op te lossen met actie. De actie van een optimist.
Soms laat ik mijn gedachten vieren, de diepe verre toekomst in. Het kan interessant zijn, maar vergeet niet, hoeveel kennis je ook hebt, je kunt de toekomst niet vol zekerheid voorspellen. Gebruik een doel als middel, maar niet om jezelf mee te veroordelen. Heb je een afspraakje, een sollicitatiegesprek of een droom die wilt realiseren, droom er niet te veel over. Door erover te denken en te dromen creëer je verwachtingen, illusies in je hoofd. De realiteit zal altijd anders uitpakken en wanneer je je te veel richt op je verwachtingen, kan de realiteit nog wel eens tegenvallen. Misschien ontstaat er een mooi moment, maar zie je het niet omdat je blind op zoek bent en in gedachten bezig bent met je verwachtingen. M.a.w. Je bent niet in het moment, maar ergens ver weg in gedachten. Iets dat er ook vaak voor zorgt dat je haperend overkomt en domme dingen doet. Je kunt namelijk niet de volle aandacht hebben voor je gesprekspartner, de omgeving waarin je bent en ook nog eens bezig zijn met je eigen gedachten.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).