PRIVACY?!
We worden prestatiegericht opgeleid. We moeten ambitie hebben en wie wat wil maken van zijn leven moet carrière maken. En wie echt ambitie heeft wil geschiedenis schrijven, zoals bijvoorbeeld Einstein, toch?
We willen dat anderen onze waarde inzien en kiezen een manier om waarde te creëren. We willen in de schijnwerpers staan en onsterfelijk worden. Iets creëren zodat we onthouden worden na onze dood. Waar velen van ons denken sterfelijk te zijn en weinig tot niets verwachten na het "aardse leven", dringt ons een kunstmatige drang om iets te creëren dat ons overleeft. Voor sommigen is dat via de creatie van kinderen, anderen zoeken het op een creatief vlak. Dat ene boek schrijven, een liedje maken dat generaties overleeft, iets als eerste ontdekken, of de beste te zijn in een sport, al telt het resultaat maar 1 jaar, je schrijft geschiedenis.
Tracht niet een man van succes te zijn, maar probeer liever een man van waarde te zijn.Albert Einstein
Alhoewel ik mezelf niet als ambitieus zie, heb ik soms toch ook die drang, dat ene boekidee, dát moet het gaan worden. Uniek, bijzonder, speciaal, een kleine bijdrage aan de geschiedenis van de mensheid. Ondertussen begrijp ik steeds beter waarom ik mezelf niet als ambitieus zie. "Ambitieus zijn" is namelijk een inhoudsloze dwaling. "Ambitieus zijn" haalt je weg bij de kern van enthousiast bezig zijn met wat je persoonlijk leuk of belangrijk vind. Ambitieus zijn, "het willen maken", is de meest betekenisloze motivatie. Het is keihard werken om een illusie te creëren. Echte motivatie komt uit de passie om een (echt) probleem op te lossen, of een belangrijke vraag te beantwoorden. Los van het resultaat, los van beloning of aanzien, kun je voor jezelf verantwoorden waarmee je bezig bent en dat dat daadwerkelijk belangrijk is, in ieder geval voor jou.
Neem Einstein, zou je hem ambitieus noemen? In eerste instantie denk je misschien van wel, maar zou hij gemotiveerd zijn geweest voor eeuwige roem, mooie titels en rijkdom? Volgens zijn citaten geeft hij aan ieder mens als gelijke aan te spreken. Einstein had geen ambitie, hij wilde weten hoe het universum werkte, hij was nieuwsgierig. Dát is echte motivatie!
Ik heb geen speciaal talent. Ik ben slechts nieuwsgierig.Albert Einstein
En door zijn uitvinding van relativiteit, zal hij ook hebben geweten dat geschiedenis schrijven iets relatiefs is, zelfs voor iemand van zijn kaliber. Ooit zal er een moment in de tijd komen, vanaf waar, voor de oneindigheid, niemand meer weet wie Einstein was. En een tijd dat geschiedenis schrijven een tijdelijke dwaling is gebleken. Een tijd die alleen verbeelding ons brengt.
Wat wel relevant is, is het nastreven van doelen en antwoorden die je wilt vanuit je hart, omdat het echt goed voelt, ook zonder vermelding van de symbolen die jouw naam uitbeelden.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).