Een menselijk Oekraïne

Lastig, lastig, wat moet ik stemmen en hoe maak ik een goede beslissing? En voor wie? Plofkippen en kinderarbeid? In dat opzicht lijkt samenwerking een achteruitgang. Tegengaan van corruptie en voor mensenrechten in Oekraïne, voor de inwoners van de Oekraïne lijkt het een voorruitgang.

Perspectief en intentie

Perspectief en intentie zijn dan ook de drijvende krachten achter onze keuze. Zijn we voor een rijk Nederland? Of voor een gezondere wereld? Denken we vooral aan onszelf, of ook aan onze mede-aardbewoners?

Vergeet niet, een grens is een lijntje op papier. Zie het land Oekraïne eens als je buurjongen, een mens net als jij en ik. Misschien is het de gefrustreerde bullebak uit de klas, die gedeeltelijk het verkeerde pad op is gegaan vanwege zijn persoonlijke situatie. Als een buurjongen met foute vrienden en schimmige invloeden en niet zo welvarend als wij onszelf zien. Aan jou de vraag wat doen we er mee?

Wat doe jij met een ontspoord kind?

Stem je nee en laat je hem over aan zijn lot? Het is de makkelijkste keuze, wegkijken en het negeren van een wond, wat de kans op ontstekingen verhoogd, maar dat is (voorlopig) niet ons probleem!

Of stem je ja en help je hem? Het kost ons op korte termijn ongetwijfeld een stukje financiële rijkdom, tijd en energie, maar op de langere termijn is er meer kans op gezondheid en vertrouwen.

Zelf heb ik niet altijd evenveel vertrouwen in de politiek en ben er zeker veel te ongeduldig voor, toch lijkt mij voor stemmen de beste keuze, i.p.v. een boze tegenstem ontstaan uit frustratie.

Kleur bekennen en op zoek naar een oplossing

Welk politiek spelletje ik speel? Geen. Mijn voorkeurspartijen zijn de Partij voor de Dieren (zij zijn tegen) en Piratenpartij (maar met zo'n naam neemt niemand je serieus).

Plofkippen en kinderarbeid lossen we niet op met negeren, wij (als financieel rijker land) groeien tenslotte ook net pas uit de plofkippen. Die problemen liggen niet in Oekraïne, maar in de veel grotere onderwerpen, want wie geen geld heeft, eet liever plofkip, kiloknallers of ander goedkoop voedsel, dan niets. Wie geen geld heeft kan geen medewerkers aannemen, dus werken de kinderen mee. Bio-kippen en beschermde kinderen zijn niet overal keuze, maar een resultaat van hoe wij mensen de wereld in hebben gericht.

Een kleine stap

Deze samenwerking is een kleine stap naar volledige, globale samenwerking in grote lijnen op de lange termijn en aansturing verfijning op detail vanuit de lokale omgeving. Zolang geld regeert (en vooral het gebrek aan geld, en dus gebrek aan basisbehoeften), zullen plofkippen, kinderarbeid en corruptie daar een resultaat van zijn.

Reageren?

Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).