PRIVACY?!
Rectificatie: Het blijkt dat Max Havelaar niet betrokken is bij Solidaridad (en alle grote media (net als mij, zonder redactie) dit klakkeloos overnemen). Los van die naam, blijft het artikel wel relevant.
[ergens in een donker steegje] "psss, meneer, wilt u een belastingvrije banaan kopen? Geen slap afstreksel, maar een echte FairTrade banaan, extra goedkoop vanwege belastingontduiking én ook nog voor een goed doel! Zo'n aanbod kunt u toch niet weerstaan meneer?" (Fairtrade in Panamapapers (nu.nl))
Van grote techbedrijven, banken en andere grote financieel georienteerde bedrijven (lees elk commercieel bedrijf) kunnen we het verwachten, slimme trucjes om meer geld over te houden aan het einde van het proces. Van een zogenaamd (of zo genoemd) goed doel, als Fairtraide verwacht je toch wat anders. Na eerdere "schandalen" als hoge salarissen bij goede doelen gaan we toch een beetje twijfelen aan de werkelijke intenties van dergelijke organisaties.
Want wat is nou een "goed doel"? Mensen redden in nood? Ja, tuurlijk. Maar stel ik ontwikkel superzuinige lamp (of motor, of computer), die daardoor wereldwijd enorm veel stroom (en indirect geld) bespaart en daardoor ook zorgt voor een beter milieu. Is dat geen goed doel? Of mensen educatie bijbrengen, helpen in de zorg, werken aan vooruitgang van de wereld, dat zijn allemaal goede doelen. Zelfs geld verdienen met geld zou je daarbij kunnen plaatsen, want met geld kunnen we ook weer goede dingen doen, maar dat is dan in mijn ogen de klassieke "oog om oog, tand om tand" methode, die ons niet werkelijk verder helpt.
Geld verdienen met geld, is als oog om oog, tand om tand, iets dat ons niet werkelijk verder helpt.
Het draait om de intentie, waarom doen we iets, of willen we onze tijd en energie besteden aan een zaak, product of dienst? Te vaak lijkt ons geleerd te zijn dat het moet gaan om geld. Dit zorgt er in mijn ogen voor dat we enorm veel "onzin-werk" verzetten. Laten we een brievenbusfirma starten, want daarmee verdienen we sneller meer dan met "doelgericht werk verzetten". Laten we mensen problemen aanpraten (schoonheid, gezondheid, angst), zodat we die daarna met ons product weer kunnen wegnemen, of dat in iedergeval beweren.Veel zwart/witter dan de werkelijkheid, maar ik geloof zeker dat hier een kern van waarheid in zit.
Laten we een brievenbusfirma starten, want daarmee verdienen we sneller meer dan met doelgericht werk verzetten.
Vaak hebben we zelf niet eens door of we nu daadwerkelijk een goed product verkopen en voor sommigen maakt het ook niet uit, want aan het eind van de maand moeten alle rekeningen weer betaald worden. En dan worden mensen weer creatief. Belastingontduiking, onnodige producten ontwikkelen, anderen verslaaft maken als inkomstenbron. En dan uiteindelijk de verantwoordelijkheid terugschuiven naar de gebruiker, of de verslaafde. Dat gebeurde ook bij de banken met een reactie in de trant van: "Wij verplichten mensen nergens toe", waarna ze dikbetaald en bonus-ontvangend gewone burgers financieel om zeep helpen. Het levert nou eenmaal snel geld op en veel geld staat in onze maatschappij vaak gelijk aan "succesvol".
Maak mensen verslaaft voor een gegarandeerd financieel succes!
Terug naar belasting, het zou iets goeds moeten zijn. Belasting betalen voor goede wegen, voor goede educatie voor al onze medeburgers, investeren in de toekomst van de mensheid. Maar goed, dan ben ik natuurlijk idealistisch en naief. Zolang bestuurders en zelfs televisiepresentatoren torenhoge salarissen ontvangen van "onze belasting", als de overheid zelf allemaal unieke uitzonderingen maakt voor grote bedrijven, omdat die bedrijven macht en geld hebben en als dan ook de zogenoemde goede doelen er in mee gaan, "omdat iedereen het doet", dan kun je je afvragen waar we naartoe gaan. Belasting betalen lijkt steeds meer iets te worden voor de ongeschoolde (financieel arme) burger en een verdwaalde idealist. Het "niet-belastingontduiken (volgens de regeltjes)" is net zo moeilijk als het nee-zeggen tegen een belachelijk hoog salaris.
Belasting betalen lijkt steeds meer iets te worden voor de ongeschoolde (financieel arme) burger en een verdwaalde idealist.
En nu? Tijd voor belastingvrije koffie, met een heerlijke belastingvrije banaan ;-)
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).