Hoe jong ben jij?

Hey, lekker ding, hoe oud ben jij? " ?#@*&%! Oud? Ik ben helemaal niet oud en zoiets vraag je niet aan een vrouw!"

Vanuit ons perspectief als kind leren we te vragen "Hoe oud ben jij?", want oud zijn is dan wat we als beter beschouwen. Als volwassene kunnen we beter vragen " Hoe jong ben jij?". Waar het verschil tussen "u" en "je" langzaam is veranderd door de tijd, daar lijkt "Hoe oud ben jij?" simpelweg een vastgeroeste vraag.

Kwestie van perspectief?

Jonge mensen willen ouder zijn, oude mensen willen jonger zijn, met andere woorden, we willen altijd dát zijn wat we niet zijn :-) . Dat geldt niet voor iedereen, want hele jonge kinderen houden zich daar niet mee bezig en de meeste volwassen gaan ergens een grens over wanneer het ook niet meer uit maakt (acceptatie).

Grappig

Toch is het grappig dat we toch meestal blijven vragen naar hoe oud iemand is. En nog grappiger zijn mensen die daar een geheim van maken. Blijkbaar vinden ze het zelf heel erg om oud te worden, terwijl je eigenlijk blij mag zijn dat je überhaupt oud wordt.

Reageren?

Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).