Iets wat te dicht bij ons staat, zien we soms niet meer voor wat het is. We waarderen het niet meer volledig. Zo is het, door gewoonte, ook makkelijk te vergeten waarvoor we eigenlijk voedsel nuttigen.
Sporten om af te vallen is het verbranden van overbodige energie (en dus dubbel inefficiënt). In het blog De kracht van sport. trek ik de vergelijking met benzine-tanken.
Als je de tank van je auto elke dag met een vaste hoeveelheid bijvult en geen brandstof wilt knoeien omdat er niet meer in de tank past, ga je dan maar meer autorijden?
Nee! Natuurlijk niet, dat is logisch! Op eenzelfde manier kun je denken aan jezelf. Eet je veel "brandstof"? Dan moet je hard gaan bewegen, zinloos rondjes rennen op je hometrainer, of je wordt dik. Een andere, logische oplossing is om simpelweg minder brandstof in je tank te gooien. Minder eten, of eten wat je nodig hebt, is beter voor jezelf en efficiënter voor de wereld om je heen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want minder eten kan moeilijker zijn dan jezelf te verplichten om te sporten. Het is trainen met je hoofd.
Je hebt vast wel eens van zwangere vrouwen gehoord dat ze plotseling trek hebben in voedsel dat ze normaal nooit eten, of zelfs niet eens lusten, maar tijdens de zwangerschap wel. Om een complete baby te creëren zijn er natuurlijk heel wat bouwsteentjes in alle soorten en maten nodig. Zwangere vrouwen ontvangen van hun lichaam een "signaal" om bepaalde bouwstenen, wat uiteindelijk zorgt voor trek in een bepaald voedsel.
Hetzelfde kan natuurlijk ook bij niet-zwangere mensen voorkomen, alleen is de kans dan groot dat zij het niet herkennen/benoemen als signaal. Het zou zomaar kunnen dat een enorme drang tot het eten van bepaald voedsel een signaal kan zijn van je lichaam dat vraagt naar een ontbrekende bouwsteen.
Bovenstaande is een stukje uit Het hoofddieet: Gedachten wegen zwaarder, een gratis boekje met ondersteunende ideeën om effectief af te vallen en verbreed je perspectief op afvallen.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).