PRIVACY?!
Ik besloot mijn droom even op te schrijven, zodat ik het kan analyseren voor mijzelf en iedereen die dat interessant vindt.
---------
"Ik liep ergens in een woonwijk. Ik bezorgde een nep-taart bij een huis waar ik eerder was geweest. Ik wist dat ik er eerder geweest was (het voelde bekend), maar ik herkende het niet. Na de taart door de brievenbus geduwd te hebben, (en dat kan, want het was een nep-taart. Er zat geen doos omheen.), liep ik de bocht om en daar eindigde de wijk en zag ik een prachtig stukje natuur.
Een gracht, met bomen er omheen, prachtige lucht. En in de verte zag ik een dolfijn springen, maar het was geen dolfijn, het was een zeehond. Hij sprong als een dolfijn door de lucht, maar landde vreemd op zijn rug. Hij zag er niet gewond uit, maar spartelde zichzelf op zijn rug terug het water in."
---------
En toen ging mijn wekker en was ik wakker. Wat een vreemde droom. Het deed me even denken aan een simulatie, een computergame. De springende zeehond was slecht geprogrammeerd of geanimeerd (het was duidelijk dat het niet "echt" was). De simulatie was buggy, het was niet netjes afgewerkt. Alsof het “on the fly” passend gemaakt werd. Klopt er iets niet dan improviseert de droom/simulatie er omheen. Waarom een nep-taart? Misschien omdat een echte taart (zacht) niet goed door de brievenbus kan (logisch, toch!?). Waarom zat er dan geen doos omheen?(omdat het wel herkenbaar een taart moet zijn!?) De taart was van een soort schuimrubber, gelukkig precies het juiste formaat. Op deze manier lijkt het er op dat de taart passend wordt gemaakt. De taart bleek pas van schuimrubber toen ik het door de brievenbus wilde doen. En als er een doos omheen had gezeten, wat "realistischer" zou zijn, zou het minder duidelijk herkenbaar zijn.
Eerdere meerdere keren ben ik mij wel eens (bijna)bewust geworden dat ik droom (doorhebben dat je zelf droomt). Bij mij gebeurde dat doordat ik opmerkte dat er iets "vreemds of unieks" gebeurde, waarna ik (automatisch, uit reflex) wilde vastleggen op camera. De simpele actie van een "foto maken" lukt echter nooit in mijn dromen. Ik merk dan dat er iets niet klopt, want in de werkelijkheid, heb ik nooit problemen met dat een camera niet werkt. En dan wordt ik me bewust dat ik droom en word ik wakker (de simulatie is gecrasht!).
Als ik daar over nadenk, dan denk ik zou een droom net als een videogame/simulatie zijn? Je droom is een illusie. Het is een fantasie (alles kan op basis van wat je kent.), maar kent (toch) zijn beperkingen. Het is begrensd, net als een videogame. Een foto maken kan in een videogame wel, als het er maar in geprogrammeerd wordt én er opslag beschikbaar is om de foto/screenshot naar weg te schrijven. Dat is iets dat in een droom (in mijn ervaring) niet kan, een droom lijkt niet “meta” te kunnen gaan en terug te kunnen spiegelen naar zichzelf. Ik moest hierbij ook even denken aan het idee van "de vampier die zichzelf niet kan zien in de spiegel".
Meerdere malen heb ik gedroomd en werd wakker omdat ik het moment niet kon "vangen" in een beeld. Dat herhalende patroon was namelijk ook een van de redenen dat ik even besloot de droom op te schrijven, want zelf heb ik de ervaring dat ik dromen erg makkelijk en snel vergeet. Zelfs als ik ’s ochtends wakker word tijdens mijn droom (of nachtmerrie) en het helder voor de geest hebt, ben ik het meestal binnen een uur (meestal sneller) volledig kwijt. Vermoedelijk omdat het een verwerkingsproces is en juist niet opgeslagen dient te worden. Stel je voor, dat je dromen net zo goed zou onthouden als datgene dat je werkelijk meemaakt, dat zou niet zo handig zijn, wel interessant misschien, maar niet al te best voor je geestelijke gezondheid, want hoe onderscheid je dan nog droom van werkelijkheid.
Een andere korte droom die ik ooit langgeleden heb gehad wil ik hier ook graag delen. Daarbij droomde ik met een andere gedachtengang. Ik had destijds een videogame over-enthousiast veel gespeeld (Tetris Attack, maar voor dat specifieke spel niet kent, kun je ook de gewone Tetris in gedachten nemen). Tijdens mijn droom probeerde ik "normale dingen" uit te voeren met de gedachtengang van hoe je in het Tetris spel "dingen oplost". Die droom/nachtmerrie was een bijzondere ervaring en voor mij ook een duidelijk signaal om direct te stoppen met het spelen van het desbetreffende spel. In die droom dacht ik namelijk niet meer in woorden, in het normale handelen, maar ik dacht volgens de spelregels van het spel. Wanneer je bijv. het zo snel mogelijk sorteren en stapelen gaat toepassen op normale dingen, dan onstaat er natuurlijk een idioot groot probleem. Je kunt niet meer functioneren. Het is alsof je in de keuken gaat koken met je wiskunde formules, krankzinnigheid.
Ik vermoed dat "geestelijk gestoorden" iets vergelijkbaars meemaken. De buitenwereld sluit niet aan de binnenwereld meer aan en kunnen (totaal) geen verbinding meer maken. en in de droom kon ik niet schakelen naar een normale gedachtengang. Gelukkig heb ik een dergelijke ervaring/droom nooit weer gehad, want deze was toch wel behoorlijk beangstigend.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).
