De antichrist

Friedrich Nietzsche

Het medelijden is tegengesteld aan de tonische affecten die de energie van het levengevoel vermeerderen: het werkt deprimerend. Door mee te lijden verliest men kracht. Het medelijden vergroot en vermenigvuldigt nog de krachtsvermindering welke het lijden op zich al aan het leven berokkent. Het lijden zelf wordt door het medelijden besmettelijk; onder bepaalde omstandigheden kan er een totale vermindering aan leven en levensenergie door bereikt worden die in een absurde verhouding staat tot het kwantum van de oorzaak.- Friedrich Nietzsche (7 pag.13) Wat is funester dan werken, denken en voelen zonder innerlijke noodzaak, zonder diep-persoonlijke keuze, zonder lust? Als automaat van 'de plicht'?- Friedrich Nietzsche (11, p18) Bijna tweeduizend jaar en geen enkele nieuwe god! - Friedrich Nietzsche (19, 927)

Goed je af te vragen waarom alle oude (bijv. Griekse) Goden worden genegeerd, of niet-bestaand zijn in het Christendom. Je kunt 'Goden' ook zien als de personificatie van idealen. Net als een 'voetbalgod', de beste, het ideaal.

Het schuldoffer, en wel in zijn weerzinwekkendste meest barbaarse vorm, het offer van de onschuldige, voor de zonden van de schuldigen! Welke een huiveringwekend heidendom!- Friedrich Nietzsche (41, p59)

De schuld van een ander op zich nemen kan gezien worden als heldhaftig, bijv. wanneer een ouder de schuld van een kind (ongelukje, wist niet beter) op zich neemt. Toch werkt verantwoordelijkheid alleen als je die zelf neemt en er een eerlijk/oprecht oordeel wordt gevelt. (Nietzsche zegt ook, ~ de schuld op zich nemen is beter dan de straf op zich nemen, het daardwerkelijk schuldig voelen, het erkennen en er van leren, is een natuurlijke vorm van straf) Daarom vind ik het nog steeds raar dat "recht spreken" niet direct gaat over "waarheidsvinding". Pas als de waarheid transparant op tafel ligt, kan er een objectief oordeel worden afgewogen. (In praktijk uiteraard moeilijk, om werkelijke motivatie boven tafel te krijgen)

Als men het zwaartepunt van het leven niet in het leven legt, maar verlegt naar het 'hiernamaals' - naar het neits - dan heeft men aan het leven elk gewicht ontnomen.- Friedrich Nietzsche (43, p61)

(Daarvoor is het eindoordeel er in veel religies. Was je dit leven goed, of slecht? Hemel of hel. Voor een ongelovige is dat onzinnig en roept het een "alles kan" mentaliteit op. )

Oordeelt niet! zeggen zij, maar ze sturen alles naar de hel wat hun voor de voeten komt. Door God te laten oordelen, oordelen zij zelf; door God te verheerlijken, verheerlijken zij zichzelf; ...- Friedrich Nietzsche (44, p64) Reeds lang geleden heb ik in overweging gegeven of overtuigingen geen gevaarlijker vijanden zijn van de waarheid dan leugens (Menselijk, al te menselijk 1,$483). Thans zou ik de beslissende vraag willen opwerpen: bestaat er wel een tegenstelling tussen leugen en overtuiging? - Jan en alleman gelooft het; maar er is zoveel wat Jan en alleman gelooft!- Friedrich Nietzsche (55, p85) Hoe hoger men komt, des te harder wordt het leven, - de kou neemt toe, de verantwoordelijkheid neemt toe. Een hoge cultuur is een piramide; zij kan slechts op een brede basis rusten, haar allereerste voorwaarde is een krachtig en gezond geconsolideerde middelmaat. Handwerk, handel, akkerbouw, wetenschap, het grootste deel van de kunst, kortom alles wat onder de bereoepsactiviteiten valt, kan enkel en alleen gepaard gaan met mediddelmatigheid in kunde en streven; iets dergelijks zou onder uitzonderingen misplatst zijn, het bijbehorende instinct zou zowel in tegenspraak zijn met aristocratisme als met anarchisme. Dat men van algemeen nut is, een radertje, een fucntie, daartoe is men van nature voorbestemd; niet de de samenleving, maar het enige soort geluk wartoe de allermeesten in staat zijn maakt het tot intelligende machines. Het geluk voor de middelmatigen is middelmatig te zijn; het meesterschap in één ding, het specialsime een natuurlijk instinct. Het zou een diepzinniger geest volstrekt onwaardig zijn middelmatigheid op zich al als een bezwaar te beschouden. Zij is zelf eerste noodzaak, willen er uitzonderingen kunnen bestaan; hoge cultuur is van haar afhankelijk.- Friedrich Nietzsche ()

In eigen woorden: De wetenschapper en geleerde (of het genie, het hoge, de uitzonderlijke) kan er alleen zijn als de bakker het brood bakt, de drukker de boeken drukt etc. Wees niet neerbuigend of opkijkend, we maken deel uit van dezelfde piramide (constructie). We kunnen zelf streven naar een hoger zelf, ten opzichte van onzelf van gisteren.

Een mooi voorbeeld is natuurlijk Einstein. Geniaal, maar vriendelijk (, dankbaar?) en waarderend naar ieder mens.

- Friedrich Nietzsche ()

Re-actie!?

Heb je een interessante toevoegingen, opmerking, of gramatica of typefout gevonden? Of ben je het volledig oneens? Of wil je je waardering laten blijken? Of gewoon lekker klagen? Laat een reactie achter en eventueel voeg ik het toe aan het artikel. Als je antwoord wilt kun je je e-mailadres invoeren (maar niet verplicht).

Donatie!?

Heb je geld over en waardeer je mijn werk? Donaties zijn welkom! Het beheren (en beter maken) van deze site kost veel tijd.

1E4HuggZ8NSTW8VrGkNzkA8zZCARh9q661