Waarheid

Alleen de absolute waarheid is oneindig

Een waarheid moet altijd begrensd zijn om waar te kunnen zijn. Vanuit het menselijke perspectief is waarheid altijd losgeknipt van het geheel. In de absolute werkelijkheid staat alles continu in verbinding en heeft alles een invloed op elkaar. We spreken regels af, of leggen regels vast waarbinnen we de waarheid kunnen vangen. Wanneer we een bijv. een meting doen (om de waarheid te vangen), moeten we precies vast leggen wat we meten, waarmee, wanneer, wat zijn de precies omstandigheden (warm, vochtig, etc). Maar je kunt nooit een meting precies herhalen, je kunt namelijk niet op het zelfde moment, op precies dezelfde locatie (die plek is al bezet) een extra meting uitvoeren. Je kunt de meting natuurlijk wel zo precies mogelijk herhalen, maar nooit absoluut hetzelfde.
Lees ook: Wie weet werkelijk wat een boom is?

De illusionist speelt met de grenzen van onze zintuigen en laat zien dat wat je denkt dat er gebeurt, iets anders kan zijn dan wat er werkelijk gebeurd. De realiteit om ons heen is een opgebouwde illusie. Het bestaat wel degelijk, maar het is altijd anders dan dat je ervaart. Zonder moeite zaagt een illusionist zijn assistente in tweeën, iedereen kent die act, je weet dat het niet klopt en dat je naar een illusionist kijkt, en toch heeft je brein moeite met het onderscheiden van wat er nu werkelijk gebeurd. Een nog eenvoudiger voorbeeld zijn deze 3 stippen. Je brein zoekt een "samenhang" en ziet een driehoek. Als je aan mensen vraagt, wat zie je? Zullen veel mensen antwoorden "een driehoek" en een aantal die het grapje kennen, zeggen "3 stippen". Of zijn het eigenlijk bundels van pixels op je scherm...
Deze effecten gebeuren onbewust ook in "je realiteit", je ziet samenhangen die er niet algemeen zijn (maar specifiek voor jou), je projecteert over dingen "zoals je ze verwacht" en nog veel meer. Waarom? Dat is energie-efficient. Waarom zou je iets dagelijks grondig bestuderen, als je "het al kent"?

Your eyes see (~measure) a reflection of light, from your memory an image of it is supplemented, the reality as you see it.

Spreek de waarheid

Waarheid kan sterk worden beïnvloed door taal, of beter gezegd door de vertaling van de werkelijkheid in woorden. Hoe precies kun je de werkelijkheid beschrijven? Kun je een echte boom vangen in het woord "boom", moet ik niet uitleggen wat voor soort boom, de leeftijd, de voeding en de omstandigheden waarin hij groeide? Op elk detail kun je vrijwel oneindig doorgaan, daarom maken we selecties van wat wij als “de essentie” beschouwen, een sterke vereenvoudiging. Waar richt u zich persoonlijk op en is dat transparant (kent u projecties)?

Wees nauwkeurig in uw woorden

Vraag mensen vaak: "Wat bedoel je precies?" Omdat we gemakkelijk langs elkaar heen praten met verschillende definities voor dezelfde woorden. Vooral bij veelomvattende woorden, zoals ‘het milieu’ of ‘de natuur’. Hoe specifieker je woorden, hoe dichter je bij de waarheid komt.

Interpretatie

Eerst heb je de interpretatie van de werkelijkheid via de zintuigen. Daaraan worden herinneringen en associaties geplakt, waarna het nog moet worden omgezet in "woorden", een soort labels die dingen beschrijven. Die woorden zijn vaak ook weer voor meerdere interpretaties vatbaar.

De lucht is blauw! Feit?

Je moet ook kijken naar de mate (resolutie) van ‘de waarheid’. Hoe waar is het? Je kunt zeggen 'de zon schijnt 's nachts niet' en daarmee bedoelen we dat de zon 's nachts niet aan onze hemel staat'. Mensen begrijpen wat je bedoelt, maar dat klopt natuurlijk niet. De zon schijnt altijd, maar niet aan alle kanten van onze planeet. Maar schijnt de zon altijd? Dat hangt ervan af hoe ver terug, of vooruit, je in de tijd denkt. Op de menselijke dagelijkse (tijd)schaal kun je zeggen dat de zon altijd schijnt. De zon schijnt altijd zou je kunnen benoemen als een "praktische waarheid"

De waarheid dat de lucht blauw is, geldt niet voor kleurenblinde mensen of sommige dieren. In de praktijk kun je uiteraard niet met alle perspectieven en uitzonderingen rekening houden. Over het algemeen is de lucht blauw, maar dat is wetenschappelijk niet correct. Kleur zit in je hoofd en is een weerspiegeling van licht op de materie, in dit geval de atmosfeer. Daarnaast moet je in ‘de waarheid’ framen wat je bedoelt met blauw, welke kleur precies, of is het een overgang van licht naar donkerblauw. Echt helderblauw of zijn er ook witte of grijze wolken?

Perspectief brengt een oordeel

Een ijskoude douche op een warme zomerdag? Of een ijskoude douche in de winterkou? Goed (fijn) of slecht (vervelend) hangt af van de context. Water is gewoon water, warm en koud is de temperatuur gerelateerd aan jezelf op een bepaald moment (een frisse duik zou heerlijk zijn in een hete zomer).

"Was het een grote man?" De kleine jongen knikt van ja. De bodybuilder zegt dat het een "miezerig klein ventje" was.

Ons brein creert dualisme

Ons brein vereenvoudigt de werkelijkheid en stopt alles vanuit ons eigen perspectief in hokjes. Bekend of onbekend? Is iets goed of slecht? Doden is slecht(?), maar dat geldt ook voor euthanasie(?) Of doden uit zelfbescherming(?) Dieren doden voor voedsel? Of planten doden voor voedsel? Wie kan echt oordelen? Pas als je alles in overweging kunt nemen, kun je een ‘goed’ oordeel vellen.

Onderzoek het zelf!

Veel dingen zijn zo ‘normaal’ dat je niet meer ziet hoe ‘uniek’ ze zijn.

Wat is je naam? Ben jij dat? Of is het slechts een etiket? Net zoals je je huisdier een naam geeft. Dieren in het wild hebben geen namen.

Sinds je geboorte adem je in en uit, één lange reis. Adem JIJ in of uit? Of gaat het vanzelf? Hoeveel invloed heb je erop?

Bestaan ​​kleuren? Is wat je ziet echt wat is? Of zien we de wereld eigenlijk net als een vleermuis, via een scan van de wereld, waarmee we een model bouwen.

Wat is de bron van jouw ‘weten’? Misschien lees je hoog aangeschreven boeken, van mensen met gewichtige namen. Zijn er dingen waarvan je weet dat ze een basis hebben? Wie ken jij over de kern? Ik ben nieuwsgierig!

Weet jij wat materie is? Je kent misschien E = mc2. Een prachtige formule. In hoeverre kun je zelf nagaan of dit waar is? Hoe precies kun je meten?

Zelfs elk verzinsel, elke leugen, elke fantasie is terug te voeren op de waarheid, het is een afgeleide van iets dat bestaat, een variant. Een fictie bestaat uit combinaties van dingen die je uit de werkelijkheid weet, of die anderen ooit uit de werkelijkheid hebben afgeleid. Zo kan ik me voorstellen dat drakenlegendes bijvoorbeeld gebaseerd zijn op het zien van (fossiele) dinosaurusskeletten.

Als een kind liegt, kun je met een aandachtige blik zien dat het kind dat doet, het kind begint te lachen of kijkt weg. Het werkt op dezelfde manier bij volwassen mensen, maar ze kunnen beter getraind zijn om signalen te verbergen. Een leugen heeft ook een reden: de wens om iets te verbergen, een motivatie. Een bewust en wijs mens kan daar doorheen kijken, maar zal tegelijkertijd weinig interesse hebben in iemand die de werkelijkheid te veel verdraait.

In je fantasie kun je je droompartner voorstellen. Je puzzelt de mooiste stukjes die je kent tot jouw ideaal. Maar wat daar niet in zit, is alles wat je niet weet. Verrassende, mysterieuze elementen. Het is verstandig om voor de ‘good guy’ te gaan, maar de ‘bad guy’ is zoveel spannender! Daarom is het gras altijd groener aan de overkant. Het meeste van wat je al hebt, weet je. Dat wat je niet hebt lijkt vaak mooier, wenselijker, mysterieuzer.

Leuk of leerzaam?

Stuur het door naar iemand die mogelijk ook geïnteresseerd is. Laat de natuur (inclusief wijzelf, de mensen) groeien en bloeien!