Wat schattig! Tijdens mijn lunchloopje zie ik een vers bruidspaar in een cabrio zitten. Het Belmonte Arboretum park hier in de buurt is prachtig, ideaal voor bruidsfoto's.
Terwijl ik achter de bomen langsloop denk ik, misschien is het leuk als ik ze (als voorbijganger) ook feliciteer, op hun mooie dag. De zon schijnt, de vogeltjes fluiten en de mensen zijn vriendelijk, zo hoort het toch? Maar als ik ze vanaf de voorkant bekijk en me gereed maak ze te feliciteren, zie ik dat ze druk bezig zijn. Wat heerlijk romantisch zal je misschien denken, maar helaas.
Bruid en bruidegom zitten beiden met hun hoofd naar beneden, te staren naar hun schermpje. Vermoedelijk dat hun vrienden tijdens de lunch de foto's even liken. Misschien heb ik een ouderwets brein of ben ik nog steeds verliefd op de liefde, zoals Augustinus het zo goed beschreef. Hoe dan ook, ik hoop dat ze tijdens hun huwelijksreis wel enige scherm- loze momenten inplannen.
Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).