En zo begon het wonderschone leven

En toen was het begonnen... Is het begin niet altijd het lastigste deel? In dit geval is dat zeker zo, want hoe het leven begon blijft nog steeds en vermoedelijk een oneindig mysterie. Het probleem ontstaat direct al bij het benoemen van "een begin".

Als we uitgaan van evolutie, dan kun je niet echt een begin definiëren. Vanuit het menselijke perspectief is de kosmos een geheel dat groeit, op een schaal die niet te overzien is. Wie de rode draad terugloopt, van de bloedlijn van je familie, naar holbewoners en verder terug naar apen, visjes en ééncellige organismen, zal tot de logische conclusie komen dat er geen begin is. Stel dat wij uitgegroeid zijn van organismen die hier via een meteoor "geland" zijn, net als de vliegende zaadjes van een paardenbloem door de wind. Stel dat we dat kunnen bewijzen, prachtig! Maar wat dan? Het is een prachtig en interessant puzzelstukje van een oneindige puzzel, die continu veranderd. Wie de sterrenhemel wel eens op zichzelf heeft laten indringen, voelt de oneindig- heid, die ongrijpbaar is.

Reageren?

Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).