Alleen een God verdient miljoenen

Het is overal crisis, behalve in de top, ergens halverwege de hemel. Waar de bijna-goden zichzelf miljoenen laten verdienen én cadeau geven. Het moet zwaar zijn, een last om al die miljoenen te verdienen en te verantwoorden. Het werk dat zij verrichten, de wonderen die zij realiseren, goddelijk.

En de aardse engelen in het ziekenhuis, die zorg dragen voor het welzijn van andere mensen, die mensen helpen hun ziektes te overwinnen en weer gezond te worden. En de ridders die vechten voor gerechtigheid, zij verdienen in vergelijking maar een boterham en zijn daar tevreden mee.

Maar terwijl de engelen en ridders van hun werk berooft worden en een deel van hun werk zal moeten worden aangevuld door vrijwilligers, zitten de Goden hoog in de wolken, ver van de realiteit. Ze zweven hoog boven ons, op zelfgeschapen wolken en wij aanbidden ze. De toppers, zij hebben het gemaakt, zij zijn onbereikbaar, zij verdienen de miljoenen, zij hebben zichzelf tot Goden verheven. En wij engelen, ridders, en gewone mensen, wij aanbidden ze en houden hun illusie in stand. Zolang wij in deze Goden geloven, blijven ze bestaan.

Maar vroeg of laat, zodra de zon gaat schijnen en het licht door de wolken schijnt, zal hun illusie langzaam verdwijnen en zullen deze Goden door hun wolken naarbeneden vallen. Net zoals Ares, Dionysus, Gaia en Zeus, zijn zij slechts hersenspinsels van hun tijd.

Natuurlijk is dit overdreven. De natuur is afschuwelijk mooi, maar niet eerlijk. Bekijk het ook van de andere kant in het artikel: "Wat verdien jij eigenlijk?".

Reageren?

Heeft u een interessante toevoeging, opmerking, grammaticafout (sorry!) of bent u het absoluut niet eens met wat hier staat? Laat een berichtje achter en wellicht verwerk ik het als aanvulling onder het artikel. Ontvangt u graag een reactie, vul dan ook uw e-mailadres in (maar niet noodzakelijk).