Een moderne interpretatie / vertaling door Sietse Visser
In de wereld is niets kwetsbaarder dan water, en toch is het van alle agentschappen die harde stoffen aanvallen, die door niets overtroffen kan worden.
Van alles is er niets dat de plaats kan innemen van Tao. Bij de Tao overwinnen de kwetsbaren het van de sterken, de volgzamen zijn de veroveraars van het stijve (~onbuigzame). Iedereen in de wereld weet dit, maar niemand beoefent het.
Daarom verklaart de wijze man: hij die aan de zonde van het land schuldig is, kan de priester bij het altaar zijn. Hij die schuldig is aan de ongemakken van het land, is vaak het Soeverein (~hoogste, onovertroffene) van het Rijk. Echte woorden zijn vaak paradoxaal.
Original English translated text by Dwight Goddard en Henri Borel (1919)
In the world nothing is more fragile than water, and yet of all the agencies that attack hard substances noting can surpass it.
Of all things there is nothing that can take the place of Tao. By it the weak are conquerors of the strong, the pliable are conquerors of the rigid. In the world every one knows this, but none practice it.
Therefore the wise man declares: he who is guilty of the country's sin may be the priest at the altar. He who is to blame for the country's misfortunes, is often the Empire's Sovereign. True words are often paradoxical.
Foutje gevonden? Laat het me weten en ik corrigeer het. Opmerkingen en aanvullingen zijn ook welkom.