Een moderne interpretatie / vertaling door Sietse Visser
Toen de schepping begon werd Tao de wereld's moeder. Als iemand zijn moeder kent zal hij meteen weten dat hij haar zoon is. Wanneer hij zijn zoonschap herkent, zal hij als wederdaad zijn moeder behouden en tot het einde van zijn leven vrij zijn van gevaar.
Hij die zijn mond sluit en zijn zintuigen sluit, zal vrij zijn van problemen tot het einde van het leven. Hij wie zijn mond opent en zich met zaken bemoeit, kan tot het einde van zijn leven niet vrij zijn van problemen.
Je eigen onbelangrijkheid herkennen noemen we verlichting. Je sympathie behouden noemen we kracht. Hij die Tao's licht gebruikt, komt terug bij Tao's verlichting en geeft zijn persoon niet over aan verderf (~verdoemenis). Dit heet het beoefenen van het eeuwige.
Original English translated text by Dwight Goddard en Henri Borel (1919)
When creation began, Tao became the world's mother. When one knows one's mother he will m turn now that he is her son. When he recognizes his sonship, he will in turn keep to his mother and to the end of life will be free from danger.
He who closes his mouth and shuts his sense gates will be free from trouble to the end of life. He who opens his mouth and meddles with affairs cannot be free from trouble even to the end of life.
To recognize one's insignificance is called enlightenment. To keep one's sympathy is called strength. He who uses Tao's light returns to Tao's enlightenment and does not surrender his person to perdition. This is called practicing the eternal.
Foutje gevonden? Laat het me weten en ik corrigeer het. Opmerkingen en aanvullingen zijn ook welkom.