Een moderne interpretatie / vertaling door Sietse Visser
Tao is in zijn eeuwige aspect on-naambaar. Zijn eenvoud lijkt onbelangrijk, maar de hele wereld kan het niet beheersen. Als prinsen en koningen het in dienst nemen, zal iedereen uit zichzelf bereid zijn tot eerbetoon. Hemel en aarde zijn in vergelijking harmonieus gecombineerd en laten zoete dauwdruppels vallen. Mensen hebben dan geen heersers nodig, omdat zij dan van zichzelf rechtvaardig zullen zijn.
Zodra Tao zich uitdrukt in ordelijke creatie, dan wordt het begrijpelijk (~behapbaar).
Als iemand de aanwezigheid van Tao herkent zal hij begrijpen waar hij moet stoppen. Omdat hij weet waar hij moet stoppen, is hij vrij van gevaar.
Om de aard van Tao's plaats in het universum te illustreren; Tao is als de beekjes en stroompjes in hun relatie tot de grote rivieren en de oceaan.
Original English translated text by Dwight Goddard en Henri Borel (1919)
Tao in its eternal aspect is unnamable. Its simplicity appears insignificant, but the whole world cannot control it. If princes and kings employ it every one of themselves will pay willing homage. Heaven and Earth by it are harmoniously combined and drop sweet dew. People will have no need of rulers, because of themselves they will be righteous.
As soon as Tao expresses itself in orderly creation then it becomes comprehensible. When one recognizes the presence of Tao he understands where to stop. Knowing where to stop he is free from danger.
To illustrate the nature of Tao's place in the universe; Tao is like the brooks and streams in their relation to the great rivers and the ocean.
Foutje gevonden? Laat het me weten en ik corrigeer het. Opmerkingen en aanvullingen zijn ook welkom.