Een moderne interpretatie / vertaling door Sietse Visser
Alle ontelbare vormen van teh komen overeen met de norm van Tao, maar de aard van de activiteit van de Tao is oneindig abstract en als een illusie. Bedrieglijk en duister (~donker, ondoorzichtig), inderdaad, maar in zijn hart (kern) bevinden zich vormen en types. Vaag en bedrieglijk, inderdaad, maar in zijn hart (kern) is alles zijn. Ondoorgrondelijk en duister (~ vaag, onbekend, onduidelijk), inderdaad, maar in zijn hart (kern) is hij geheel geest (~ levensenergie), en geest is realiteit. In zijn hart (kern) bevindt zich waarheid. Van oudsher is zijn uitdrukking onophoudelijk, het is aanwezig geweest bij ieder begin. Hoe weet ik dat zijn aard zo is? Door deze zelfde Tao.
Obscuur heeft bij mij een wat negatieve bijsmaak. Net als donker of duister, als we niet scherp zijn associëren we het zomaar met "slecht", terwijl er gewoon duister (moeilijk te zien) wordt bedoelt. Obscuur als troebel water, ondoorzichtig, niet-inzichtelijk, niet te doorzien.
Original English translated text by Dwight Goddard en Henri Borel (1919)
All the innumerable forms of teh correspond to the norm of Tao, but the nature of the Tao's activity is infinitely abstract and illusive. Illusive and obscure, indeed, but at its heart are forms and types. Vague and illusive, indeed, but at its heart is all being. Unfathomable and obscure, indeed, but at its heart is all spirit, and spirit is reality. At its heart is truth.
From of old its expression in unceasing, it has been present at all beginnings. How do I know that its nature is thus? By this same Tao.
Foutje gevonden? Laat het me weten en ik corrigeer het. Opmerkingen en aanvullingen zijn ook welkom.